Als er een ding is waar ik gék op ben, dan is het lezen.
Ik lees graag maar de afgelopen jaren minder dan dat ik deed. Ik doe niet aan voornemens, maar als ik er dan tóch een moet noemen, is dat: meer lezen.
Er werd mij een boek aanbevolen.
“Ik heb net een boek uit en ik denk dat het ook wat voor jou is, wil je het lenen?” Normaal gesproken ben ik enigszins terughoudend wanneer dat mij gezegd wordt, ik hou van ander soort boeken dan de gemiddelde lezer(es). Ik nam het boek mee en dacht: “Ok, dit zou zo maar eens iets kunnen zijn, de titel sprak me al aan “The witches heart” (Het hart van de heks). Ok, laat ik het, het voordeel van de twijfel geven.
En wauwwwwwwww wat een voordeel.
Wat een ontzettend gaaf geweldig boek! Pfoe, af en toe adembenemend, tranen plengend, hart wringend, emotioneel. Ik geloof dat alle soorten emoties bij mij zijn langsgekomen. Van woede, tot blijdschap, van verdriet tot geluk.
Dit boek wil je gelezen hebben.
MITS!!! Je van Magie houd. Van heksen houd. Van Reuzen houd. Van Toveren houd. In reïncarnatie gelooft. In karma gelooft. MITS je iets hebt met mythes en sagen en legendes. Iets met Goden en Godinnen hebt.
Dit boek wil je in een stuk uitlezen.
Hoewel ik me ook kan voorstellen, dat je het af en toe weg wilt leggen om even van de verhaallijn te bekomen. Het hoofpersonage maakt nogal wat mee. Angrbodha wordt als heks in 3 levens verbrand, ze komt steeds weer tot leven, de laatste keer wordt, naast op de brandstapel geplaatst te worden, ook nog haar hart uit haar borst gesneden. Het echte verhaal begint wanneer een vreemdeling, haar het hart komt terugbrengen.
Ik kan dit boek van harte aanbevelen, zoals gezegd, wanneer je van aparte boeken houdt met veel plotwendingen en magische en toverachtige gebeurtenissen.
Ik heb het boek in het Engels gelezen, maar het boek is ook in het Nederlands te verkrijgen.
De moeite waard!
