Je hebt het wel eens, een boek dat al je vriendinnen van je willen lenen. Van de ene krijg je het terug, van de volgende ook en dan opeens is het boek verdwenen…… in de Nevelen van een andermans boekenkast.
Dat is mij overkomen met het boek De Nevelen van Avalon. Tot op de dag van vandaag weet ik niet wie mijn boek gehouden heeft. Ik hoop maar dat zij er net zoveel plezier aan beleeft als ik toen ik dit boek las.
Een béétje spiritueel iemand moet iets van Avalon afweten, toch? Ben je er wel eens geweest? Glastonburry? The Tor? Het spreekt tot de verbeelding (als je over de hoofden van hordes anderen heen kunt zien). Zo ook dit boek.
Wat een heerlijk boek om te lezen, van begin tot eind. Je waant je in het oude land, het verloren land. Je wordt meegenomen in een magisch verhaal van liefde, verraad, vertrouwen en het schenden van datzelfde vertrouwen.
Je leeft mee met de personages en je voelt wat zij voelen. Een dikke pil, maar voor een druilerige zondagmiddag (of een zonnige donderdagochtend) een perfect boek om de boel de boel te laten en je terug te trekken, niet in de Nevelen, maar wel in de veelbeschreven geschiedenis van Avalon.
De Nevelen van Avalon, wanneer je eenmaal ermee begint wil je de hele serie lezen. Ik wens je vele uren leesplezier.
