‘Toeval is de wens van een verborgen gedachte’. Deze spreuk stond geborduurd op een lap die tijdens mijn jeugd bij ons thuis aan de wand hing. Ik vond dit heel diepzinnig en heb het tot op de dag van vandaag onthouden.
Ik heb er vaak aan gedacht toen er iets ‘toevalligs’ was. Sinds mijn tienerjaren GELOOF ik dus eigenlijk niet meer in toeval. Het is voor mij ECHT de WENS van een verborgen gedachte. Ik wens iets, bewust of onbewust. Doordat ik het uitzet en vastzet in mijn energie, komt het naar me toe. Het ‘valt’ me als het ware toe.
Nu ik met engelen werk, is er helemáál geen sprake meer van toeval.
Steeds meer is het duidelijk dat ik met mijn gedachten mijn eigen realiteit creëer.
“Ja…”, hoor ik je nu denken, “dat zal wel. Ik maak momenteel dat en dat mee en dat heb ik écht niet zelf gecreëerd hoor, dank je de koekoek”.
En tóch is het zo. Ik zeg ook niet dat je het BEWUST gedacht hebt, dat je het BEWUST gecreëerd hebt. Dat is nu juist de clou.
Ik ben me heel vaak niet bewust van wat ik denk. Mijn gedachten lijken los te staan van mij en een eigen leven te leiden. Ik denk maar wat. Ik fantaseer maar wat. Mijn gedachten denken mij; ik denk niet mijn gedachten.
De eerste stap om het leven te creëren wat ik voor mezelf wens, is mij BEWUST WORDEN van mijn gedachten.
Dus: wanneer ik iets denk, bewust stilstaan bij die gedachte.
Is dat wel werkelijk zo?
Maakt deze gedachte mij gelukkig?
Geeft deze gedachte mij een fijn en positief gevoel?
Maak ik het niet erger of groter dan het eigenlijk is?
Zou ik het ook op een andere manier kunnen formuleren?
Kan ik het ook gewoon niet denken?
Kan ik mijn gedachten bewust een andere kant opsturen?
Er bewust niet over nadenken of er bewust positief over denken zijn iets anders dan onbewust zijn en je kop in het zand steken.
Het is een dunne lijn, maar er is een daadwerkelijk verschil.
Bij bewust positief denken, weet ik wat er aan de hand is maar ik kies ervoor om gelukkig te zijn en met mijn gedachten bewust een betere situatie te creëren.
Wanneer ik mijn kop in het zand steek, ben ik als het ware bewust bezig om mezelf onbewust en dom te houden.
Het interesseert me niet en ik wil het niet weten ook.
Ik neem niet de moeite om mijn gedachten te onderzoeken en ik neem niet de verantwoordelijkheid voor mijn gedachten en voor hoe mijn leven is.
Het leven OVERKOMT me (vind ik) en ik kan er niets aan veranderen.
Ik plaats mezelf dus in de SLACHTOFFERROL.
Die is erg prettig om geen verantwoordelijkheid te nemen, of om de verantwoordelijkheid af te schuiven op een ander. Ik kan er namelijk niets aan doen dat mijn leven is zoals het is.
Toch?
Toch wel.
Ik kan wel degelijk VERANTWOORDELIJKHEID nemen voor de huidige gang van zaken.
Hoe mijn leven nu verloopt, heb ik zelf gedacht/bedacht en daarmee zelf gecreëerd.
Positief is dat ik, wil ik het anders hebben in mijn leven, mijn gedachten kan VERANDEREN.
Ik kan meester worden over mijn gedachten en bewust worden. Uit de slachtofferrol stappen en die dingen denken die ik wél wil en júist wil.
Wanneer ik bewust ga denken aan alles wat ik wél wil en dat onderdeel ga laten uitmaken van mijn dagelijkse leven dan zie ik dat mijn leven stukje bij beetje gaat veranderen.
Het leven wordt beter te verteren; lichter; luchtiger.
Er zijn minder ups en downs.
Ik kom beter in mijn vel te zitten.
En omdat ik mijn leven langzaam beter zie worden, krijg ik er ook weer meer zin in.
Hierdoor ga ik nog positiever denken en nog bewuster zijn van wat ik denk.
Het gevolg is dat het weer een stukje beter gaat.
En voordat ik het weet zit ik in een opwaartse spiraal!
Klinkt het te goed voor woorden?
Wat heb je te verliezen? Niets anders dan negatieve gedachten.
Pas het eens een tijdje toe.
Mocht al die positiviteit je niet bevallen, dan kun je nog altijd terugvallen in je oude gewoonte.
Welke keuze maak jij?
BEWUST
of
ONBEWUST
Spiritualiteit is: BEWUST zijn van je gedachten
p.s. : Wel eens gedacht aan het volgen van een workshop Usui Reiki 1?
Dit is voor jou wanneer dit de zoveelste keer is dat je iets over Reiki leest en denkt: “misschien moet ik er toch eens iets mee gaan doen”.
Dit is voor jou wanneer je voor jezelf kiest, voor je gezondheid kiest, voor je welzijn kiest.
Dit is voor jou wanneer je hand in eigen boezem steekt en zelf aan het in standhouden van je eigen gezondheid wilt werken.
Dit is voor jou wanneer je als ouder/verzorger je kind een extra steuntje in de rug wilt geven. Niet alleen die pleister op die kapotte knie plakken, maar de wond daadwerkelijk wilt helpen genezen. Niet alleen je huilende kind aanhoren dat haar zoveelste vriendje het heeft uitgemaakt, maar echt liefdevolle helende energie kunnen geven.
Dit is voor jou wanneer je huisdieren hebt en van mening bent dat jij mede verantwoordelijk bent voor hun welzijn. Mijn hond Tara wilde elke avond na haar eten mijn handen op haar buik hebben. Dat zette de vertering -denk ik- beter in gang en daarna viel ze als een blok in slaap tot de volgende ochtend.
Zaterdag 26 en zondag 27 september te Hilversum.
Hier lees je er alles over: Usui Reiki 1 workshop septebmer 2020