Zoals ik eerder schreef, liep ik afgelopen week twee dagen mee in de Gooische Wandelvierdaagse.
Ik ben me altijd zeer bewust van de energieën, in de omgeving, spiritueel en kosmisch. We zitten nu in de tijd van de afnemende maan. Dat betekent loslaten wat er losgelaten mag worden.
Ik had een kwartier eerder de energie van de planten toegelaten (zie vorige post) en ik voelde me weer helemaal top. Bijna helemaal top, er was zojuist met een noodgang een vlieg in mijn oog gevlogen en mijn oog was behoorlijk geïrriteerd. Mijn linkeroog traande nog een beetje waardoor ik met dat oog wat wazig zag.
Ik liep zo te bedenken wat ik nog –steeds?- niet onder ogen wil zien en waar ik mijn ogen voor sluit. Die vlieg in mijn oog was vast een teken. Mijn gedachten dwaalden af naar wat ik nog aan het vasthouden was en wat ik nog mocht loslaten.
De wandelroute had me onverwacht langs een voor mij speciale plek gevoerd. De plek waar mijn lief (nu mijn ex) en ik elkaar voor het eerst gezoend hadden. Die had ik niet zien aankomen en het verdriet sloeg even in alle hevigheid toe. Was dat de boodschap van de vlieg in mijn oog? Moest ik dat nog verder loslaten?
Terwijl mijn gedachten kwamen en gingen en ik in een stevig tempo doorliep (ik hou ervan alleen te lopen, in plaats van in een meute, zorg ik altijd dat ik vooruit loop en loskom van de groep), besloot ik dat ik de wandeling van vandaag zou inzetten om alles minder goed dan…… 100% los te laten. Ik liep op dat moment net over een brug en moest lachen….
Alles minder goed dan 100% loslaten? Nou, bijna alles dan. Ik weet heel goed dat mijn mobiel alles behalve 100% goed is voor me (straling, turen naar een klein scherm, scrol verslaving) maar mijn mobiel wilde ik toch wel graag behouden. Even stevig in mijn rugzakje gestopt en eerst maar de brug over, zonder mobiel in mijn hand.
De brug was wel weer heel goed om het loslaten te visualiseren. Ik liep alleen, armen wijd en zei: “Bij deze laat ik alles en iedereen minder goed dan 100% voor mij, behalve mijn mobiel, los”. En ik stelde me voor hoe alles <100% uit mijn systeem stroomde, de brug aan weerskanten overging en meteen getransmuteerd werd in de Violette Vlam. Wat is loslaten toch fijn. Ik maakte contact met al mijn cellen en vroeg hun om medewerking: “Lieve cellen van mij, als jullie willen, kijk dan eens diep in je binnenste en druk alles… minder goed dan….. 100% maar uit je zijkantje. Ik zorg dat het afgevoerd wordt”.
Zo wordt wandelen, wandelen met een plus. Ogenschijnlijk loop ik alleen, geconcentreerd op het wandelen zelf, maar intern ben ik met heel veel dingen bezig. Bewust zijn van wat er zich in mijn omgeving afspeelt. Contact maken met de planten en hun deva’s. Voelen wat er met me gebeurt. Nadenken wat ik nog mag loslaten.
Hoe wandel jij?
Dinsdagavond 28 juni geef ik een laat los en voel het verschil Nieuwe Maan webinar.
Om 19:00 uur.
Doe jij mee?
We mediteren, we healen en laten los…. Alles minder goed dan……. 100%.
