Toen mijn moeder, een echt Rotterdams stadsmeisje, in 1968 met mijn vader trouwde en naar Goeree-Overflakkee verhuisde had ze voor het eerst in haar leven een tuin. Ze wist weinig en ging in “de leer” bij opa Kleinenberg. Een buurman 2 huizen verderop. Alle tuinbeginselen heeft ze van hem mogen leren. In mijn jeugd hadden mijn ouders een volwaardige moestuin. Het was heerlijk om zó de tuin in te kunnen lopen en alles vers van de planten te kunnen eten.
Van kleins af aan, stond ik er met mijn neus boven op en al heel jong kreeg ik een eigen stukje tuin. Keurig netjes gemarkeerd met ijsselsteentjes. Hier mocht ik doen wat ik wilde. Een eindje verderop zat een plantenkweker. Ik kon zó achter de tuin uit, via de ijsbaan, langs het land van opa Wiellaard, naar rechts en dan kwam ik bij de plantenkweker. Ik kon me niks leukers bedenken. Altijd ritselde ik wel wat. Ik bracht mijn spaarpot mee en ik kwam altijd met heel veel plantjes terug. Nu realiseer ik me dat mijn zakgeld (een paar dubbeltjes) nooit genoeg moet zijn geweest voor de hoeveelheid plantjes die ik altijd meekreeg. Ze hebben me gematst.
In mijn tuintje was het een explosie van wilde en woeste kleuren. Hoe meer bloemen en hoe meer kleuren hoe beter. Rode en gele tulpen waren mijn favoriet. Toen mijn cavia Linda doodging kreeg zij hier haar grafje, mooi gemarkeerd met oesterschelpen en een eigen tegeltje met haar naam. “Linda is dood, en is begraven in de tuin”, zei ik tegen een ieder die het maar wilde horen. Tot grot irritatie van de overbuurvrouw want zij had een dochter die Linda heette. Ze heeft me er een keer op aangesproken dat ik het maar niet meer moest zeggen. Snappen deed ik het toen niet, maar ik hield mijn mond voortaan dicht.
Thuis werd er gelezen, heel veel gelezen. Tv hadden we niet, die kwam pas in de jaren 80, zwart wit, toen iedereen al kleur had. Dus ja, we moesten lezen. Boekenkasten vol hadden mijn ouders en die tik heb ik nu nog. Ik koop wel eens een e-book, wanneer ik NU wil lezen, maar ik heb liever een echt boek in mijn handen.
Een aantal boeken heb ik in de loop van de jaren bij mijn ouders achterover gedrukt en sieren nu hier mijn boekenkasten. Vele boeken staan nog daar.
Hieronder een greep uit de vele planten/groenten/kruiden/tuinboeken die hier in mijn boekenkast staan en waar ik lustig in lees en de informatie tot mij neem.
Wilde bloemen van Europa- Pamela Forey
Food for Free – Colllins Gem
Geneeskrachtige kruiden -Elseviers Natuurkompas
Allerhande dingen over de natuur – Klazien uit Zalk
Biologisch-dynmaisch tuinieren in de praktijk – Willy Schilthuis
Permacultuur principes in de natuurlijke moestuin – Frank Anrijs
The real witches garden – Kate West
Groene Magie – Scott Cunningham
Milieu-vriendelijke adviezen – Greet Buchner en Fiek Hoogvelt
Paardebloemen – Eric F.W. Powell
Het grote Tuinboek – Bohmig
Early American Herb Recipes
The Herb Society’s Complete Medical Herbal – Penelope Ody
De Genezende kracht van de natuur – Kurt Blüchel
Reis door de natuur- Kruiden
Magical Herbalism – Scott Cunningham
De lijst is oneindig en dit is echt slechts een greep uit mijn boekenkast. Wanneer mensen hier voor het eerst zijn, vragen ze vaak of ik alles heb gelezen. Ja, ik heb vrijwel alles gelezen, soms zijn het meer naslagwerken maar overal is aan gesnuffeld of helemaal gelezen. Ach, het kan meer je hobby zijn.
Welke van bovenstaande boeken spreekt jou het meeste aan? Heb je toevallig ook één of meerder van deze boeken? Laat je het me hieronder weten? Fijne dag wens ik je. Lieve groet, Lisette-Anne
#spiritueeltuinieren #moestuin #gezondemoestuin #moestuingeluk #moestuinieren #gezondeten #gezondleven #spiritueelleven #onkruid #mindergewenstkruid #kruid #kruiden #tuinboeken #tuinieren
Zo heerlijk om in de tuin te werken en er dan daarna van te genieten als alles in bloei staat of gaat groeien. Het liefst zaai ik overal wilde bloemen maar manlief gaat nog wel eens door de tuin en trekt dan “dat onkruid” uit de tuin …. mijn zaadjes die opkomen. Nu heb ik ze maar in bakken gezaaid. Compromis. Ik heb wel plantenboeken maar ik doe t vaak maar op gevoel. Wel geneeskrachtige kruiden en planten trekt mij altijd
Dat begrijp ik, wat de een ziet als een schattig bloemetje, ziet de ander als “onkruid” , bakken is dan inderdaad een goed compromis. Gevoel is altijd goed. Ik hou ook heel erg van al die kruiden die geneeskrachtig zijn, de natuur is luxe en weldadig.